ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Τα παιδιά έχουν την ανάγκη να εκφράζουν τα συναισθήματα τους στην οικογένεια, στους φίλους, στον δάσκαλο τους,στο περιβάλλον τους.Η ανάγκη αυτή γίνεται εντονότερη όταν αποκτούν εμπειρίες και τα βιώματα τους πληθαίνουν ολοένα περισσότερο.Πολλές φορές αγνοούμε την ανάγκη αυτή ή δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία.Είναι σημαντικό να είμαστε καλοί ακροατές των παιδιών μας, καθώς μέσα από τα λεγόμενα τους μπορούμε να αντλήσουμε πολλές πληροφορίες που αφορούν την καθημερινή ζωή τους. Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τους προβληματισμούς τους, να δώσουμε λύση και να αναπτύξουμε μία καλή σχέση με το παιδί. Ως ενήλικες έχουμε την ανάγκη να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας, τα οποία πολλές φορές συγκρατούμε μέσα μας και δεν τα εξωτερικεύουμε.
Ας καταλάβουμε λοιπόν, πόσο σημαντική είναι αυτή η διαδικασία για το ίδιο το παιδί, το οποίο τώρα ανακαλύπτει τον κόσμο γύρω του και προσπαθεί να κατανοήσει τα όσα συμβαίνουν στο περιβάλλον του. Μέσα από τη συζήτηση μπορούμε να δημιουργήσουμε μία στενή σχέση με το παιδί μας και να μάθουμε να εκφράζουμε και τα δικά μας θέλω και πιστεύω.Η συναισθηματική αγωγή είναι απαραίτητη στην εκπαίδευση, καθώς τα παιδιά πρέπει να αποκτήσουν δεξιότητες που θα το βοηθήσουν να αναγνωρίζει, να διακρίνει και να αποφασίζει τόσο για τα συναισθήματα του, όσο και για τα συναισθήματα των άλλων. Μέσα από τη συναισθηματική αγωγή τα παιδιά θα μάθουν να σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους,θα μάθουν να αγαπούν και να φροντίζουν τον συνάνθρωπο τους και φυσικά θα νιώθουν πιο χαρούμενα και ικανά, αφού ανταποκρίνονται στις ανάγκες της κοινωνίας. Τα συναισθήματα ποικίλλουν και είναι απαραίτητη η έκφραση τους, μέσα και έξω από την οικογένεια και το σχολείο. 

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Α. Διαβάζουμε το παραμύθι <<Η παλέτα των συναισθημάτων>> και συζητάμε για τα συναισθήματα της ηρωίδας. Πόσα συναισθήματα υπάρχουν και πόσα από αυτά έχουμε την ανάγκη να εκφράσουμε; Διασκορπίζουμε τις εικόνες του παραμυθιού και τα παιδιά αφού σκεφτούν μία δική τους προσωπική εμπειρία, επιλέγουν την εικόνα με το αντίστοιχο τους συναίσθημα. Παρατηρούμε ποιο από όλα τα συναισθήματα κυριαρχεί στην ομάδα μας και στο τέλος ζωγραφίζουμε σε χαρτί του μέτρου ένα πρόσωπο με το αντίστοιχο συναίσθημα. Στη συνέχεια ζωγραφίσουμε και τα υπόλοιπα συναισθήματα σε μικρότερο μέγεθος.

Β. Βάζουμε στη τάξη διάφορα μουσικά κομμάτια όπως: Plaisirs d'amour - Aubry, Il Largo Concerto No 4 in F minor, RV 297 <<WINTER>> -Vivaldi, Tango to Evora - Mc Kennit, Romance No2 in F major, Op 50 - Beethoven, III Souvenir d'un lieu cher - Tchaikovsky  και κάθε φορά ζητάμε από τα παιδιά να μας εκφράσουν τα συναισθήματα τους. Στη συνέχεια ζητάμε από τα παιδιά να μας πουν ποιο είναι το αγαπημένο τους μουσικό κομμάτι, το οποίο κάθε φορά που ακούν τους κάνει να χαμογελάσουν.

Γ. Παρουσιάζουμε στα παιδιά τον πίνακα του Χ.Μιρό, Το Χαμόγελο των φλεγόμενων φτερών, και παρατηρούμε το ανθρωπάκι που εικονίζεται. Δεν καταλαβαίνουμε τι αισθάνεται ή μήπως καταλαβαίνουμε; Μοιράζουμε αντίγραφα του έργου και ζητάμε από τα παιδιά να ζωγραφίσουν πώς αισθάνεται το ανθρωπάκι.

Δ. Τα παιδιά σχηματίζουν ζευγάρια και ο ένας στέκεται απέναντι στον άλλον. Εξηγούμε στα παιδιά πως ο ένας θα είναι ο καθρέπτης του άλλου. Το ένα παιδί θα πρέπει να εκφράσει ένα συναίσθημα είτε με το πρόσωπο του, είτε με το σώμα του και το άλλο θα είναι ο καθρέπτης του. 

Ε. Καθόμαστε σε κύκλο και με τη βοήθεια ενός καθρέπτη που βρίσκεται στη μέση, ένα ένα παιδί με όποια σειρά θέλει μας εκφράζει κάποιο συναίσθημα του. Αφού το κάνουν όλα τα παιδιά, σχηματίζουν μικρές ομάδες με το ίδιο συναίσθημα. Παράδειγμα τα παιδιά που εξέφρασαν χαρά συγκεντρώνονται μαζί, τα παιδιά που εξέφρασαν λύπη μαζί κ.ο.κ. Συζητάμε με τις ομάδες για τους λόγους που επέλεξαν να εκφράσουν αυτό το συναίσθημα.

ΣΤ. Καθόμαστε σε κύκλο και διηγούμαστε μία μικρή ιστορία: Μία φορά και έναν καιρό σε μία μεγάλη πόλη ζούσαν δύο μικρά παιδιά ο Ντενίς και η Μαριλού. Αγαπιόντουσαν πάρα πολύ και η φιλία τους ήταν γνωστή σε όλους όσους ζούσαν σε αυτή τη πόλη. Μία μέρα ο Ντενίς έξω από τη πόρτα του σπιτιού του, βρήκε ένα γράμμα, το άνοιξε, το διάβασε και κατάλαβε πως δεν θα έβλεπε ξανά την πολυαγαπημένη του φίλη. Τα συναισθήματα του ήταν πολλά, χαιρόταν γιατί έστω του είχε αφήσει αυτό το γράμμα  για να τη θυμάται, λυπόταν που δεν θα την έβλεπε ξανά, ήταν θυμωμένος γιατί δεν ήρθε να τον αποχαιρετήσει, αισθάνονταν άγχος μήπως κάτι κακό της είχε συμβεί. Ποτέ όμως δεν μάθαμε τι έγραφε εκείνο το γράμμα της Μαριλού. 
Αφού διαβάσουμε την ιστορία στα παιδιά, αφήνουμε στο κύκλο ένα γράμμμα και λέμε πως είναι αυτό που διάβασε ο Ντενίς. Όποιος θέλει μπορεί να το κρατήσει στο χέρι του και να μας εκφράσει αυτό που αισθάνεται, κρατώντας το γράμμα στο χέρι του.

Παρακάτω παρουσιάζουμε παραμύθια σχετικά με τα συναισθήματα:
1.Ο μεγάλος θυμός - Alliance M. Εκδόσεις Ηλίβατον
2.Το δέντρο της ευτυχίας - Καμαράτου/Γιαλλούση. Εκδόσεις Περίπλους
3.Η παλέτα των συναισθημάτων - Μουλάκη Ε. Εκδόσεις Κέδρος
4.Ο Τριγωνοψαρούλης - Ηλιόπουλος Β. Εκδόσεις Πατάκη
5.Οι νεράιδες μας μιλάνε για την αυτοεκτίμηση - Καμπρέρα Α. Εκδόσεις Μεταίχμιο
6.Γιατί το ροζ ελεφαντάκι έπεσε σε θλίψη και πώς ξαναβρήκε τη χαρά του - Weittze M.
Εκδόσεις Ηλίβατον.
7.Το δώρο της φιλίας - Yolen J. Εκδόσεις Λιβάνη
8.Καλημέρα φίλε - Νικολούδη Φ. Εκδόσεις Δίπτυχο
9.Το δέντρο που έδινε - Σιλβερστάιν Σ. Εκδόσεις Δωρικός
10.Ο Μικρός Πρίγκηπας - Saint-Exupery A. Εκδόσεις Πατάκη
11.Ο κύριος Μπου - Τσιλιμένη Τ. Εκδόσεις Δίπτυχο
12.Ποιος φοβάται τον μπαμπούλα - Νέστλινγκετ Κρ. Εκδόσεις Διάπλαση
13.Αντίο,Ποντικούλη - Harris R. Εκδόσεις Νίκας
14.Αν τ'αγαπάς ξανάρχονται - Νευροκοπλή Β. Εκδόσεις Λιβάνη

ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

     

ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ

Από τη βρεφική ηλικία σύμφωνα με τον J.Piaget και τον J.Bruner, τα παιδιά αναπτύσσουν μια ειδική σχέση με το βιβλίο, καθώς η γλώσσα και η σκέψη συγκλίνουν. Στην ηλικία αυτή τα παιδιά έρχονται σε επαφή με πάνινα βιβλία, με βιβλία-αντικείμενα και με βιβλία 3-4 σελίδων. Στο εμπόριο κυκλοφορούν ενδιαφέροντα βιβλία, τα οποία μπορούμε να αγοράσουμε. Στην αρχή δίνοντας ένα βιβλίο, αυτό μπορεί να καταστραφεί πολύ εύκολα, καθώς τα παιδιά αυτής της ηλικίας χρησιμοποιούν κατά κύριο λόγο τα χέρια τους, το στόμα τους, την όσφρηση τους. Είναι ένας τρόπος να ανακαλύψουν τον κόσμο γύρω τους. Καταστρέφοντας ένα βιβλίο τα παιδιά αισθάνονται ευχαρίστηση, διότι είναι το παιχνίδι με το οποίο εκφράζουν τις ανάγκες τους.Δεν είναι κακό να καταστραφεί ένα βιβλίο στην αρχή, όπως επίσης σημαντικό  είναι να μην αποδοθεί καμία ευθύνη στο παιδί. Τα βιβλία θα πρέπει να είναι εύχρηστα, να μπορούν να πλυθούν και να καθαριστούν , ενώ λευκές σελίδες είναι μία πολύ καλή λύση. Σταδιακά τα παιδιά αρχίζουν να αναπτύσσουν τη λεπτή τους κινητικότητα, γεγονός που βοηθάει στο να μάθει το παιδί να κρατάει ένα βιβλίο στα χέρια του. Στην ηλικία των 3-4 ετών ξεκινάει η αφήγηση βιβλίων, τα οποία θα πρέπει να είναι επιλεγμένα από τον εκπαιδευτικό ή γονέα. Χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει ένα βιβλίο, για να θεωρηθεί κατάλληλο είναι: να είναι εικονογραφημένο, να έχει μικρό και σύντομο κείμενο, η γραμματοσειρά καλό θα ήταν για αρχή να είναι ευδιάκριτη και αρκετά μεγάλη, να είναι παιγνιώδης και ευχάριστο στα παιδιά, ώστε να μπορούν να πραγματοποιηθούν κάποιες βασικές δραστηριότητες, να έχει ένα βασικό θέμα και οι στόχοι να είναι κατάλληλοι για την ηλικία. 

Τα παιδιά σταδιακά πρέπει να μάθουν να επιλέγουν μόνα τους τα βιβλία που θέλουν να ξεφυλλίσουν ή να διαβάσουν, ενώ οφείλουμε να αφήσουμε το παιδί να επεξεργαστεί το βιβλίο. Μπορεί ένα βιβλίο να μην έχει ιδιαίτερο νόημα για εμάς, έχει μεγάλη σημασία όμως για το παιδί. Σημαντικό είναι να διαβάζουμε βιβλία στα παιδιά μας, καθώς μέσω της αφήγησης μικρών ή μεγάλων ιστοριών τα παιδιά ταυτίζονται και δίνουν λύση σε κάποιο πρόβλημα τους, λύνουν πιθανές απορίες τους, αντιμετωπίζουν καταστάσεις, καταπολεμούν τους φόβους τους και το άγχος τους, ενώ το πιο σημαντικό το οποίο αγνοούμε πολλές φορές είναι η ψυχαγωγία τους. 

Παρακάτω υπάρχουν προτεινόμενες ιδέες, για να προσεγγίσουμε τη Φιλαναγνωσία.

Α. Το κάθε παιδί έχει φέρει από το σπίτι του το αγαπημένο του βιβλίο και συζητάμε σε κύκλο τι μας αρέσει περισσότερο από αυτή την ιστορία. Επεξεργαζόμαστε το εξώφυλλο, τα χρώματα, τις εικόνες και το κείμενο. Τέλος σε ένα λευκό χαρτί το κάθε παιδί ζωγραφίζει ποια ιστορία από αυτές που συζητήσαμε του άρεσε περισσότερο και βγάζουμε το δημοφιλέστερο βιβλίο.

Β. Αφού επιλέξαμε το δημοφιλέστερο βιβλίο, διαβάζουμε την ιστορία του και συζητάμε βασικές λεπτομέρειες του. Στη συνέχεια έχουμε εκτυπώσει κάποιες εικόνες του βιβλίου σε μέγεθος Α3 και τις δείχνουμε στα παιδιά. Έπειτα τους ζητάμε να θυμηθούν μια μικρή ιστορία για την εικόνα και στο τέλος να τις βάλουν σε μία χρονική σειρά, έτσι όπως τις είδαμε στο βιβλίο.

Γ. Σε ένα μεγάλο καλάθι έχουμε τοποθετήσει τετράγωνα κομμάτια σε μέγεθος Α3, όπου απεικονίζεται κάτι που να ταιριάζει με την ιστορία μας και που θα μπορούσε να αποτελεί εικόνα του βιβλίου μας. Ζητάμε από τα παιδιά να φτιάξουν την εικόνα σε μορφή παζλ και έπειτα να φτιάξουν μια μικρή ιστορία. Σε ποιο σημείο της αφήγησης θα μπορούσαμε να προσθέσουμε την εικόνα με τη μικρή μας ιστορία;

Δ. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε το βιβλίο και να εκφραστούν τα παιδιά θεατρικά, με τη συνοδεία της κατάλληλης μουσικής.

Ε. Χωρίζουμε τα παιδιά σε τρεις ομάδες και ζητάμε από τη κάθε ομάδα κάτι διαφορετικό, όπως: η πρώτη ομάδα να ζωγραφίσει τον συγγραφέα όπως τον φαντάζεται, η δεύτερη να ζωγραφίσει έναν βασικό ήρωα της ιστορίας μας και η τρίτη να ζωγραφίσει τους υπόλοιπους ήρωες. Καλό είναι η κάθε ομάδα να εργαστεί με διαφορετικά υλικά. Στο τέλος παρουσιάζουμε τα έργα μας και συζητάμε για το αποτέλεσμα. Σε κάθε έργο τα παιδιά πρέπει να δώσουν έναν δικό τους τίτλο. 

ΣΤ. Συζητάμε για την ιστορία μας και συγκεκριμένα αναφερόμαστε στο τι θα θέλαμε να αλλάξουμε και γιατί. Έπειτα τα παιδιά ζωγραφίζουν δικές τους εικόνες με τον βασικό ήρωα της ιστορίας και μας τις παρουσιάζουν. Δίπλα από κάθε εικόνα ο εκπαιδευτικός μπορεί να καταγράψει αυτά που περιγράφει το παιδί. Στο τέλος συρράπτουμε όλες τις εικόνες και δημιουργούμε το δικό μας βιβλίο,δίνοντας έναν τελικό τίτλο, γράφουμε τα ονόματα μας και το σχολείο μας. Μπορούμε να στείλουμε ταχυδρομικά το δικό μας βιβλίο στον συγγραφέα και να του κάνουμε ένα δώρο. 

Η. Επιλέγουμε κάποιες λέξεις της ιστορίας μας και εξηγούμε στα παιδιά πως το βιβλίο αυτό έχει ένα μικρό ελάττωμα. Κάθε φορά που κάποιος το διαβάζει, μερικές λέξεις χάνονται και η ιστορία δεν έχει νόημα. Διαβάζουμε μερικά αποσπάσματα, έχοντας βγάλει βασικές λέξεις της ιστορίας. 

Ζητάμε από τα παιδιά να βρουν δικές τους λέξεις και να τις αντικαταστήσουμε στην ιστορία, ώστε να αποκτήσει και πάλι νόημα.

Θ. Παίζουμε με έναν διασκεδαστικό τρόπο, έχοντας ως στόχο μας τους βασικούς ήρωες της ιστορίας μας. Αν η ιστορία μιλάει για δυο ήρωες που δεν τα πάνε και πολύ καλά μεταξύ τους, όπως για παράδειγμα στο παραμύθι: Τριγωνοψαρούλης εναντίον Μεγάλου Καρχαρία, ζητάμε από τα παιδιά να φτιάξουν την αλυσίδα της φιλίας, η οποία θα τους ενώσει. Γράφουμε σε χαρτί κάνσον λέξεις οι οποίες προτείνονται από τα παιδιά και που να έχουν σχέση με τη φιλία. Έπειτα τις κόβουμε και τις συρράπτουμε με τη σειρά ώστε α σχηματίσουμε μία μεγάλη αλυσίδα με λέξεις. Από τη μία μεριά έχουμε τη φιγούρα του ενός ήρωα και από την άλλη μεριά την άλλη φιγούρα. Ενώνουμε τους ήρωες με τη δική μας αλυσίδα φιλίας.

Ι. Φτιάχνουμε σε χαρτί του μέτρου το τέλος της ιστορίας μας, όπως εμείς το φανταζόμαστε και όπως εμείς θέλουμε να είναι. 

Υιοθεσία:Πώς προσεγγίζεται στο Νηπιαγωγείο;

ΥΙΟΘΕΣΙΑ

Απαγορευμένο θέμα προσέγγισης για τα παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας;

      
   

Η υιοθεσία είναι ένα θέμα το οποίο πολλοί εκπαιδευτικοί αποφεύγουν να προσεγγίσουν στη τάξη τους, διότι πιστεύουν πως μπορεί να θίξουν μία κατάσταση την οποία μπορεί να βιώνει ένα παιδί τη συγκεκριμένη σχολική χρονιά. Άρα καταλήγουν στο συμπέρασμα πως είναι καλύτερο να μη γίνει ποτέ αναφορά.

Σε πολλές τάξεις συναντούμε υιοθετημένα παιδιά, τα οποία δεν γνωρίζουν πως οι γονείς τους δεν είναι οι βιολογικοί, αλλά μία οικογένεια που είχε την ανάγκη να υιοθετήσει ένα δικό της παιδί. 

Είναι μία πολύ καλή ευκαιρία για τον εκπαιδευτικό να προσεγγίσει το θέμα αυτό μέσα από απλές πρακτικές. Ένας πολύ συνηθισμένος αλλά παράλληλα επιτυχημένος τρόπος είναι η αφήγηση κάποιου εικονογραφημένου παραμυθιού, μέσω του οποίου θίγεται το θέμα της υιοθεσίας.

Πολλές φορές και οι ίδιοι οι γονείς ζητούν τη βοήθεια της εκπαιδευτικού ή της παιδοψυχολόγου, για να μπορέσουν να προσεγγίσουν το παιδί τους και σταδιακά να του ανακοινώσουν πως είναι υιοθετημένο. 

Βέβαια ως εκπαιδευτικοί μπορούμε να μιλήσουμε ανοιχτά για ένα τέτοιο θέμα, ειδικά όταν στη τάξη μας δεν υπάρχει κάποιο υιοθετημένο παιδί. Τα παιδιά καλό είναι να γνωρίζουν και να έχουν πληροφορίες για διάφορα κοινωνικά θέματα. 

Υπάρχουν πολλά παραμύθια τα οποία δείχνουν πως υπάρχουν οικογένειες <<διαφορετικές>> και πως δεν έχει σημασία ποιος έφερε στον κόσμο ένα παιδί, αλλά ποιος μεγαλώνει και φροντίζει σωστά ένα παιδί.Τα παραμύθια καλό είναι να έχουν κεντρικούς ήρωες, ζωάκια. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται χωρίς απαραίτητα να θίγεται μία κατάσταση. Εάν έχουμε υιοθετημένα παιδιά στη τάξη μας, μπορούμε απλά να αφηγηθούμε μία ιστορία και να τονίσουμε τη σημασία της αγάπης και της φροντίδας της οικογένειας μας. Εάν δεν υπάρχουν υιοθετημένα παιδιά μπορούμε να αναφερθούμε με πολύ απλά λόγια στη σημασία της υιοθεσίας. Ως παράδειγμα μπορούμε να φέρουμε και την υιοθεσία κάποιου ζώου στο σπίτι μας και να ψάξουμε στο διαδίκτυο πληροφορίες για τέτοιου είδους θέματα. 

Δεν χρειάζεται να μας διακατέχει άγχος και αγωνία για το αν είναι σωστό να προσεγγίζουμε κοινωνικά θέματα στο σχολείο, ακόμα και σε μικρότερες ηλικίες. Όπως συζητάμε για τη διαφορετικότητα, την αυτοεκτίμηση, την ισορροπία στις σχέσεις, έτσι απλά και μεθοδικά μπορούμε να αναφερθούμε και σε τέτοιου είδους θέματα. 

Να τονιστεί πως σε περίπτωση που υπάρχουν υιοθετημένα παιδιά στη τάξη μας, καλό είναι να γίνει μία συζήτηση από πριν και με την οικογένεια και να τονιστεί η σημασία της διαδικασίας αυτής. Η υιοθεσία είναι ένα βασικό θέμα, το οποίο πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κάτι φυσιολογικό, χωρίς να αποτελεί <<απαγορευμένο>> θέμα.

Παρακάτω προτείνονται κάποια εικονογραφημένα παραμύθια με θέμα την υιοθεσία:

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

4 Οκτωβρίου
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΖΩΩΝ

Η Παγκόσμια μέρα των ζώων πρωτογιορτάστηκε το 1931 στη Φλωρεντία, με σκοπό να ευαισθητοποιηθεί το κοινό για τα υπό εξαφάνιση ζώα του πλανήτη μας. Η επίσημη ημερομηνία καθιερώθηκε στις 4 Οκτωβρίου, καθώς συμπίπτει με τη γιορτή του Αγίου Φραγκίσκου, ο οποίος σύμφωνα με τη Καθολική εκκλησία είναι ο προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.

Το 1978 καθιερώθηκαν τα επίσημα δικαιώματα των ζώων, σύμφωνα με τα οποία προστατεύονται όλα τα ζώα του πλανήτη μας. 

Τα δικαιώματα σύμφωνα με τη Διεθνής Διακήρυξη είναι:

Άρθρο 1

Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.

Άρθρο 2

Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή του κάθε ζώου, αφού και ο ίδιος αποτελεί μέρος του ζωικού βασιλείου. Όλα τα ζώα πρέπει να προστατεύονται από τον άνθρωπο.

Άρθρο 3

Κανένα ζώο δεν πρέπει να είναι θύμα κακής μεταχείρισης και αν χρειαστεί να θανατωθεί, πρέπει να γίνει ανώδυνα.

Άρθρο 4

Κάθε ζώο οφείλει να ζήσει στον φυσικό του χώρο και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. Κανένα ζώο δεν πρέπει να στερείται την ελευθερία του.

Άρθρο 5

Κάθε κατοικίδιο ζώο πρέπει να ζει σύμφωνα με τον ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του.

Άρθρο 6

Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται απάνθρωπη πράξη και πρέπει να διώκεται.

Άρθρο 7

Όλα τα κατοικίδια ζώα έχουν ανάγκη για ξεκούραση, η διατροφή τους να είναι ικανοποιητική και η ένταση της δουλειάς να είναι σε λογικά πλαίσια.

Άρθρο 8

Απαγορεύεται οποιοσδήποτε επιστημονικός ή ιατρικός πειραματισμός πάνω στα ζώα.

Άρθρο 9

Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.

Άρθρο 10

Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων. 2. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.

Άρθρο 11
Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.

Άρθρο 12
1. Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί «γενοκτονία», έγκλημα απέναντι στο είδος.
2. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.

Άρθρο 13
1. Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο.
2. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται.

Άρθρο 14
1. Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση.
2. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν απ' τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.

ΠΟΙΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ

 Αγριόγατος

 Αργυροπελεκάνος

 Χελώνα Caretta Caretta

 Γιγάντιο Πάντα

 Τίγρη της Σουμάτρα                                    

 Γύπας

 Δελφίνι Μεσογείου

 Μεσογειακή Φώκια

 Καφέ και Λευκή  Αρκούδα

 Θαλάσσιος Ελέφαντας

Ζώα υπό εξαφάνιση στην Ελλάδα

Κρητικός Αίγαγρος

Λύκος

Καφέ Αρκούδα

Φώκια Μονάχους

Χελώνα Καρέτα-Καρέτα

Γάιδαρος

Ελάφια 

Ο Οκτώβριος μέσα από τη λαϊκή παράδοση!!

ΛΑΙΚΕΣ ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Τον ονόμαζαν με τα παρακάτω ονόματα:
Αγιοδημήτρη: γιατί στις 26 Οκτωβρίου γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου Δημητρίου. 
Σπαρτό ή Σποριάτη: γιατί τότε αρχίζει η σπορά.
Βροχάρης: γιατί ξεκινούν οι βροχές.

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΝΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟ
Οκτώβρη και δεν έσπειρες, οκτώ σακιά δεν έκανες.
Όποιος σπέρνει τον Οκτώβρη, έχει οκτώ σειρές στ'αλώνι.
Τον Σεπτέμβρη τα σταφύλια, τον Οκτώβρη τα κουδούνια.
Οκτώβρη και δεν έσπειρες,λίγο ψωμί θα πάρεις.
Οκτώβρης- Οκτωβροχάκης το μικρό καλοκαιράκι.
Οκτώβρης βροχερός, Οκτώβρης καρπερός.

ΗΘΗ-ΕΘΙΜΑ ΤΟ ΜΗΝΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟ

ΤΖΑΝΤΟ ΘΡΑΚΗΣ

Ξεκινάει η περιφορά της καμήλας, την οποία συνοδεύουν χωρικοί οι οποίοι φορούσαν στεφάνια κληματαριάς στο κεφάλι. Η καμήλα περνά από σπίτι σε σπίτι και οι χωρικοί δίνοντας κλαδιά, αντάλλασσαν ευχές, για καλή σπορά.

ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

Οι κτηνοτρόφοι κατεβαίνουν μαζί με τα κοπάδια τους στα χειμαδιά. Προτού κατέβουν βγάζουν τα κουδούνια από το λαιμό των ζώων και τους βάζουν μικρά, για να μην ακούγονται.

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

Σε πολλά χωριά της Πελοποννήσου, οι νοικοκυραίοι πήγαιναν το κρασί τους στην εκκλησία για να λειτουργηθεί. Απ αυτό έριχναν στα βαρέλια τους, για να βλογηθούν.

ΒΑΣΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΠΕΡΠΕΡΟΥΝΑ

Το έθιμο αυτό έχει βασικό στόχο να γίνει έκκληση προς το θεό για να βρέξει.
Οργανώνεται μόνο από τα κορίτσια, γι αυτό επιλέγουν ένα κορίτσι 8-10 χρονών, το οποίο είναι ορφανό και το στολίζουν με λουλούδια και πρασινάδες. Όλοι μαζί πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι, τραγουδώντας το τραγούδι της Περπερούνας:
«Πιρπιρού, δροσούλα μου,
παρακάλσι τουν Θιο (Θεό)
για να δώσει μια βρουχή,
μια βρουχή βασιλικιά
δω στα στάρια, τα κριθάρια
στα λιανά τα παρασπόρια.
Μπάρις-μπάρις* του νιρό 
Λιούμπις-λιούμπις** του κρασί
Κάθι στάχυ κι κιλό
Κάθι κούρβου (στοίβα) κι μιτρό».

Μόλις τελειώσει το τραγούδι, κάθε νοικοκυρά χύνει στο κεφάλι του κοριτσιού νερό και εύχεται: 
<<Καλή βροχή να δώσει ο θεός>>. Έπειτα του δίνει ένα νόμισμα για το καλό. 
Σε κάποιες περιοχές αντί για κορίτσι έντυναν μία σκούπα, την έφτιαχναν σαν σκιάχτρο και τη πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι.

ΕΘΙΜΟ ΧΕΛΩΝΑΣ

Ένας γεωργός αν βρει στο δρόμο του μία χελώνα, την αναποδογυρίζει και της ρίχνει στη κοιλιά λίγο χώμα. Η χελώνα πασχίζει να γυρίσει, βγάζοντας τα ποδαράκια της έξω από το καβούκι. Μοιάζει σαν να τεντώνει τα χέρια της στον ουρανό, παρακαλώντας να βρέξει.